UAV-GC 2005 vaker in de utiliteit, en let op standaard afwijkingen!
Er is nog niet zoveel jurisprudentie over de UAV-GC 2005, terwijl er toch al vanaf 2000 met name door de GWW-sector mee gewerkt wordt. Maar nu gaat de utiliteit ook meer en meer met de UAV-GC werken. De Rechtbanken en de Raad van Arbitrage zullen daarom vaker ingeschakeld worden voor UAV-GC geschillen.
Wennen aan de UAV-GC
In de praktijk zien wij dat opdrachtgevers en aannemers in de utiliteit er nog niet allemaal gewend aan zijn. Bijvoorbeeld in transformatie-projecten gebruiken corporaties en beleggers standaard contracten en algemene voorwaarden, terwijl ze het ontwerprisico bij de aannemer leggen. Ook aannemers werken nog vaak met modellen die op de UAV gebaseerd zijn. Dat is gevaarlijk voor alle partijen in het bouwproces.
Let op de standaard afwijkingen
Grote institutionele opdrachtgevers die ook meer en meer met de UAV-GC werken, zie je kritisch kijken naar de consequenties ervan. Die kritische blik leidt tot standaard afwijkingen, net zoals ze die al voor de UAV geformuleerd hadden. Denk in dat kader bijvoorbeeld aan de standaard administratieve besteksbepalingen van Multi Vastgoed. Grote opdrachtgevers zoals Bouwfonds en Rijkswaterstaat werken inmiddels met een (flink) aantal afwijkingen en aanvullingen op de UAV-GC.
Voorbeelden afwijkingen van UAV-GC
Recent heb ik een contract van een Amerikaanse belegger beoordeeld, wiens Nederlandse advocaat kans gezien had om (in kleine lettertjes) twee bladzijden afwijkingen en aanvullingen op de UAV-GC te formuleren. Meestal blijft het echter beperkt tot zaken als:
- Wijzigingen van Opdrachtgever moeten sowieso opgevolgd worden;
- Auteursrecht gaat over naar Opdrachtgever;
- Niet alleen korting maar ook aanvullende schadevergoeding;
- Bodemaspecten voor rekening Opdrachtnemer;
- Wijziging wettelijke voorschriften altijd risico Opdrachtnemer;
- Uitbreiden criterium verborgen gebreken;
- Verhogen aansprakelijkheidspercentage;
- Rechtbank in plaats van Raad van Arbitrage.
Risico’s uit de praktijk
Het gaat nog (te) vaak mis in de verhouding aannemer-onderaannemer. De aannemer gebruikt zijn standaard overeenkomst en inkoopvoorwaarden, terwijl die nog volledig op de UAV gebaseerd zijn. Op die manier loopt hij grote risico’s. Hij moet het ontwerprisico bij de juiste partij leggen. Denk bijvoorbeeld aan het grote belang van goede installaties. Als de onderaannemer-installateur niet verantwoordelijk is voor het ontwerp ervan, blijft dat bij de aannemer die het immers vanwege de UAV-GC niet terug kan leggen naar zijn opdrachtgever.
Mijn Tip aan alle partijen in het ontwerp- en bouwproces is dus: zorg dat op alle verhoudingen dezelfde voorwaarden van toepassing zijn en dat ook de aanvullingen en afwijkingen daarop doorgelegd worden. Voorkom zo dat een der partijen klem zit met een verplichting die uiteindelijk niet de zijne blijkt te zijn. Dat geeft namelijk gegarandeerd problemen voor alle deelnemers in de keten.