Wet Werk en Zekerheid mislukt?
Op 1 maart 2016 luidde werkgeversorganisatie MKB-Nederland de noodklok over de per 1 juli 2015 in werking getreden Wet Werk en Zekerheid (WWZ). Waar met deze wet werd beoogd het ontslagrecht “goedkoper, eerlijker en eenvoudiger” te maken en de toegang van flexibele arbeidskrachten tot vast werk te vergroten, zou de WWZ er in de praktijk toe hebben geleid dat het ontslagrecht juist duurder en ingewikkelder is geworden, werknemers met een vast contract steviger in het zadel zijn komen te zitten en werkgevers meer dan ooit terughoudend zijn met het aanbieden van een vast contract. Onder het motto wil MKB-Nederland dan ook met Minister Asscher en de sociale partners om de tafel gaan zitten om de “ongerechtigheden uit de wet te halen”. Kan de WWZ (nu al) als mislukt worden beschouwd?
Met de Wet Werk en Zekerheid heeft de wetgever beoogd het ontslagrecht te maken. Daarnaast is met de WWZ beoogd de toegang van flexibele arbeidskrachten tot vast werk te vergroten door het oneigenlijk gebruik van tijdelijke contracten tegen te gaan zonder afbreuk te doen aan de behoefte van werkgevers aan een flexibele arbeidsmarkt. Flex moest minder flex en vast moest minder vast. Het resultaat van dit alles zou volgens minister Asscher een fatsoenlijke arbeidsmarkt zijn. Inmiddels zijn sinds de invoering van het nieuwe ontslagrecht op 1 juli 2015 acht maanden verstreken.
Op basis van deze acht maanden kan worden geconcludeerd dat de WWZ zijn doel vooralsnog niet heeft bereikt en een groot aantal onbedoelde effecten teweeg heeft gebracht:
Conclusie
Het voorgaande overziende kan niet anders dan worden geconcludeerd dat de WWZ zijn doel vooralsnog niet heeft bereikt en een groot aantal onbedoelde effecten teweeg heeft gebracht. De kritiek van MKB-Nederland is dan ook niet onterecht. Het gaat wellicht wat ver om de WWZ – acht maanden na inwerkingtreding – reeds als “mislukking” te betitelen, maar bijsturing door de wetgever met effectieve reparatiewetgeving lijkt zonder meer vereist om de beoogde doelstellingen alsnog te realiseren.